1- عامل اطفا یا همان ماده خاموش کننده در سیستم آئروسل، ترکیبات جامد است در حالی که عامل hfc- 227ea وقتی در سیلندر ذخیره می شود مایع است.
2- آئروسل بدون نیاز به افزایش دهنده های فشار و نازل های پیچیده کار می کند و نیازی به سیلندر تحت فشار برای بارگیری ندارد ولی hfc-227ea برای عملکرد صحیح نیاز به سیلندر تحت فشار دارد.
3- عامل آئروسل غیر سمی است اما hfc-2227ea کمی سمی است. ضمن اینکه احتمال یخ زدگی و آسیب به افراد در زمان حضور حین اطفا وجود دارد.
4- اجرا و راه اندازی یک سیستم آئروسلی نیاز به طراحی های پیچیده، لوله کشی و اشغال فضا جهت انبارش سیلندر و ادوات دیگر ندارد. ضمنا در صورت امکان دارای 4 روش جهت فعال سازی است که شامل راه اندازی الکتریکی، فعال سازی توسط انواع دتکتورها و آشکارسازهای مختلف، راه اندازی دستی توسط فرد و همچنین دریافت فرمان از پنل های کنترلی است. ولی سیستم های FM200 تنها از طریق الکتریکی قابل راه اندازی است.

5- سیستم های آئروسل مشکل نشتی ندارد، اما FM200 ممکن است مشکل نشت پیدا کند.
6- نصب دستگاه آئروسل آسان است، هزینه نگهداری کم است و عمر ماده اطفا کننده 15 سال می باشد. در مقابل سیستم FM200 به دلیل پیچیده تر بودن هزینه تعمیر و نگهداری بالایی دارد.
7- طبق استاندارد 18323 ISIRI مخازن و سیلندرهای جوشی تحت فشار بین 2 الی 3 سال و مخازن بدون جوش هر 5 سال بایستی تخلیه شوند و سیلندر جهت تست هیدرو استاتیکی روانه آزمایشگاه گردد. لذا هزینه های نگهداری و شروع مجدد یک سیستم اطفای حریق FM200 بسیار بالاتر از یک سیستم ایروسلی خواهد بود.

8- گاز FM200 در برخورد با چشم آسیب زا می باشد.

9- گاز FM200 دارای اثر گرمایشی بالا در جو زمین است. لذا استفاده از این روش در بسیاری از کشورهای اروپایی در حال محدود شدن و یا منع کامل می باشد.