مهندسی حریق
2025-09-09 11:52:57

مهندسی حریق یکی از مهم‌ ترین شاخه‌ های میان‌ رشته‌ ای در دنیای مهندسی مدرن است. هدف آن، پیشگیری و مدیریت خطرات ناشی از آتش‌ سوزی و در نهایت حفاظت از جان انسان‌ ها و دارایی‌ های ارزشمند می‌ باشد. در شرایط امروز که شهر ها با رشد سریع و برج‌ های بلند، مراکز صنعتی بزرگ و انبوهی از تجهیزات الکتریکی توسعه یافته‌ اند، مهندسی حریق به یک نیاز حیاتی تبدیل شده است.
این مقاله توسط تیم محتوای سهند ارتباط در مشهد تهیه شده است تا هم برای مهندسان و متخصصان، و هم برای مدیران ساختمان‌ ها و حتی شهروندان عادی، یک منبع مرجع و کاربردی در حوزه ایمنی حریق باشد.

تاریخچه مهندسی حریق

اگرچه آتش از ابتدای تاریخ همراه انسان بوده و نقشی حیاتی در زندگی بشر داشته است، اما خطرات آن نیز از همان ابتدا آشکار بوده است. در شهر های باستانی مانند رم و بابل، آتش‌ سوزی‌ های مهیب بار ها کل شهر ها را ویران کرده‌ اند. یکی از مشهور ترین این حوادث، آتش‌ سوزی بزرگ رم در سال ۶۴ میلادی بود که بخش بزرگی از شهر را نابود کرد.

آغاز مهندسی حریق در جهان

در قرون وسطی، اولین مقررات ایمنی آتش در اروپا وضع شد؛ مثلاً در لندن پس از آتش‌ سوزی بزرگ سال ۱۶۶۶، قوانین سفت‌ و سختی برای استفاده از مصالح غیر قابل اشتعال وضع گردید. این نقطه آغاز رویکرد مهندسی به ایمنی در برابر حریق بود.
با انقلاب صنعتی در قرن هجدهم و نوزدهم و افزایش کارخانه‌ ها، نیاز به سیستم‌ های اعلام و اطفاء حریق بیش از پیش احساس شد. در این دوره، اولین پمپ‌ های آتش‌ نشانی، کپسول‌ ها و حتی سیستم‌ های ابتدایی اسپرینکلر طراحی شدند.

مهندسی حریق در ایران

در ایران، تا نیمه قرن بیستم بیشتر اقدامات اطفاء حریق به صورت سنتی و دستی بود. با رشد سریع شهر ها و ساختمان‌ سازی مدرن به‌ ویژه پس از دهه ۱۳۵۰، سازمان‌ های آتش‌ نشانی شکل گرفتند و به مرور اصول علمی مهندسی حریق وارد حوزه طراحی ساختمان شد. امروزه مبحث سوم مقررات ملی ساختمان ایران به‌ طور کامل به حفاظت ساختمان‌ ها در برابر آتش اختصاص دارد.

مهندسی حریق به زبان ساده و اهمیت آن

وقتی از مهندسی حریق صحبت می‌ کنیم، منظور صرفاً خاموش کردن آتش با آب یا کپسول نیست. این رشته مجموعه‌ ای از فعالیت‌ ها و دانش‌ ها را شامل می‌ شود:

  • طراحی سیستم‌ های اعلام حریق هوشمند
  • پیش‌ بینی مسیر گسترش آتش در ساختمان‌ ها
  • انتخاب مصالح مقاوم در برابر حرارت و دود
  • طراحی خروجی‌ های اضطراری برای تخلیه ایمن جمعیت
  • ایجاد سیستم‌ های اطفاء خودکار مانند اسپرینکلر ها و گاز FM200
  • آموزش کارکنان و ساکنان در مواجهه با شرایط اضطراری

تصور کنید یک مرکز خرید ۱۰ طبقه در مشهد ساخته می‌ شود. مهندس حریق باید از همان مرحله طراحی پاسخ دهد: اگر در طبقه چهارم آتش‌ سوزی رخ دهد، دود چگونه در راه‌ پله‌ ها حرکت می‌ کند؟ چند دقیقه طول می‌ کشد تا ۳۰۰۰ نفر از ساختمان تخلیه شوند؟ چه تجهیزاتی باید نصب شود تا در کمتر از ۳۰ ثانیه حریق شناسایی و اعلام گردد؟

اهمیت مهندسی حریق

مهندسی حریق شاخه‌ ای از مهندسی است که به شناخت، پیشگیری، تحلیل و کنترل آتش‌ سوزی‌ ها می‌ پردازد. این رشته تلفیقی از فیزیک احتراق، دینامیک سیالات ( برای حرکت دود و هوا )، سازه و مصالح، طراحی سیستم‌ های الکتریکی و مدیریت ایمنی است. مهم‌ ترین هدف مهندسی حریق حفظ جان انسان‌ ها، کاهش خسارات مالی و تضمین تداوم عملکرد فضا های حیاتی مانند بیمارستان‌ ها، مراکز داده و اماکن مذهبی است.

چرا مهم است؟
در شهری مانند مشهد که هم گردشگری داخلی و خارجی بالاست و هم ساختمان‌ های بلند و مراکز تجمع جمعیت وجود دارد، حتی یک حادثه ساده می‌ تواند به فجایع انسانی و اقتصادی منتهی شود. برنامه‌ ریزی و طراحی مهندسی حریق، تفاوت بین حادثه و فاجعه را رقم می‌ زند.

چرخه مدیریت حریق و مراحل اجرایی آن

چرخه مدیریت حریق را می‌ توان در پنج مرحله خلاصه کرد:

  1. پیشگیری: کاهش احتمال وقوع آتش ( مثلاً کنترل سیم‌ کشی، انبار داری ایمن، مدیریت مواد اشتعال‌ پذیر ).
  2. کشف: شناسایی سریع آتش یا دود با دتکتور ها و نظارت پیوسته.
  3. اعلام و هشدار: اطلاع‌ رسانی سریع به کارکنان و سرویس‌ های اضطراری.
  4. اطفاء: پاسخ فنی و استفاده از سیستم‌ های دستی یا خودکار برای خاموش کردن یا مهار آتش.
  5. باز توانی و بازبینی: بررسی ریشه‌ ای حادثه و اعمال تغییرات ساختاری برای جلو گیری از تکرار.

هر یک از این مراحل نیازمند روش‌ ها، تجهیزات و آموزش‌ های مشخص است که در ادامه مفصل بررسی می‌ کنیم.

مراحل اجرایی یک پروژه مهندسی حریق

نصب یا ارتقای ایمنی حریق در یک ساختمان معمولاً شامل این مراحل است:

  1. آشنایی اولیه و جمع‌ آوری اطلاعات: شناسایی نوع کاربری، تعداد طبقات، ظرفیت نفرات، نقشه‌ ها، نوع مصالح، فرآیند های صنعتی و مواد ذخیره‌ شده.
  2. تحلیل ریسک ( Fire Risk Assessment ): تعیین نقاط حساس و احتمال وقوع حریق و توزیع خسارت احتمالی. این تحلیل به انتخاب نوع سیستم اعلام و اطفاء کمک می‌ کند.
  3. طراحی فنی: شامل نقشه‌ کشی محل دتکتور ها، اسپرینکلر ها، مسیر های خروج، مسیر لوله‌ کشی و محل کپسول‌ ها؛ همراه با محاسبات هیدرولیکی و بار های الکتریکی مورد نیاز.
  4. نصب و راه‌ اندازی: نصب تجهیزات مطابق نقشه و استاندارد، تست‌ های عملکردی، تنظیمات و تهیه مدارک فنی.
  5. آموزش و نگهداری: برگزاری دوره‌ های آموزش کاربری، تدوین برنامه بازرسی دوره‌ ای و نگهداری سیستم‌ ها.

معرفی تجهیزات اعلام و اطفاء حریق

اعلام حریق شامل تجهیزات تشخیص و اطلاع‌ رسانی است. مهم‌ ترین اجزا عبارتند از:

  • دتکتور دود فوتوالکتریک ( Optical / Photoelectric ): برای تشخیص دود ناشی از احتراق کم‌ حرارتی و دود های ضخیم مناسب است.
  • دتکتور یونیزاسیون: حساس به ذرات بسیار ریز حاصل از احتراق سریع؛ در بعضی مکان‌ ها کاربرد دارد اما به‌ دلیل انتشار رادیو اکتیو محدود شده است.
  • دتکتور حرارتی ( Fixed or Rate of Rise ): برای محیط‌ های پرگرد و غبار یا آشپزخانه‌ ها استفاده می‌ شود.
  • دتکتور شعله: برای فضا هایی که حریق با شعله رخ می‌ دهد مانند مخازن سوخت.
  • دتکتور ترکیبی: ترکیبی از دود و حرارت برای کاهش خطای تشخیص.
  • پنل اعلام مرکزی: هسته سیستم اعلام؛ وضعیت دتکتور ها را نمایش می‌ دهد و فرمان‌ های لازم را صادر می‌ کند.
  • آژیر و چراغ هشدار: برای اطلاع‌ رسانی صوتی و بصری به افراد ساختمان.

نکته عملی: انتخاب نوع دتکتور باید بر اساس کاربری محل، وجود گرد و غبار، بخار یا دود صنعتی انجام شود تا از اعلام‌ های اشتباه جلو گیری شود.

تجهیزات اطفاء حریق

روش‌ های اطفای رایج شامل آب، فوم، پودر خشک، گاز های اطفا و سیستم‌ های ترکیبی است. انتخاب بر اساس نوع آتش ( طبقه‌ بندی A, B, C, D, K ) انجام می‌ شود.

  1. کپسول‌ های آتش‌ نشانی: کپسول‌ ها در سایز ها و محتویات مختلف ( آب، پودر، CO2، فوم ) عرضه می‌ شوند. نگهداری صحیح و بازرسی دوره‌ ای بسیار حیاتی است.
  2. سیستم شبکه آب و پمپ‌ ها: در ساختمان‌ های بزرگ شبکه لوله‌ کشی آب با پمپ اضطراری و مخزن مورد نیاز است. محاسبات هیدرولیکی برای تعیین قطر لوله‌ ها و ظرفیت پمپ انجام می‌ شود.
  3. اسپرینکلر ها: اسپرینکلر ها سیستم‌ هایی خودکار برای پاشش آب در محل آتش هستند و انواع مختلفی دارند: اسپرینکلر تر، خشک، pre-action، deluge ( در ادامه مفصل توضیح داده شده‌ اند ).

انواع اسپرینکلر و کاربری آنها

اسپرینکلر ها بر اساس طراحی و کاربرد به چند دسته تقسیم می‌ شوند:

اسپرینکلر تر ( Wet Pipe )

در این سیستم لوله‌ ها همیشه پر از آب هستند. ساده، سریع و قابل اعتماد؛ مناسب اماکن با دمای بال اتر از نقطه یخ‌ زدگی.

اسپرینکلر خشک ( Dry Pipe )

در مناطق سرد که احتمال یخ‌ زدگی لوله‌ ها وجود دارد از سیستم خشک استفاده می‌ شود؛ لوله‌ ها با هوا یا نیتروژن تحت فشار پر شده‌ اند و هنگام عمل یک ولو باز شده و آب وارد لوله می‌ شود.

Pre-Action

نوعی ترکیبی که ابتدا باید یک سیگنال اعلام ( مثلاً از دتکتور دود ) تولید شود تا ولو باز شود و سپس اسپرینکلر ها فعال شوند؛ برای مکان‌ های حساس مانند موزه‌ ها و اتاق‌ های دیتا مناسب است.

Deluge

در این سیستم تمامی نازل‌ ها باز هستند و هنگام فعال شدن تمام شبکه آب با فشار بالا تخلیه می‌ شود؛ برای کاربری‌ هایی که نیاز به خنک‌ سازی سریع یا شست‌ و شوی گسترده دارند مناسب است.

سیستم‌ های گاز اطفا و کاربرد آنها

برای مکان‌ های حساس که آب یا پودر می‌ تواند به تجهیزات آسیب بزند ( اتاق سرور ها، آرشیو ها، موزه‌ ها ) از گاز های اطفا استفاده می‌ شود. انواع متداول شامل CO2، FM-200، Novec 1230 و Argon are ( Inergen ) هستند.
هر یک مزایا و معایب خود را دارند: برخی مانند CO2 خطرناک برای انسان‌ اند و باید استفاده آن در فضا های خالی باشد؛ برخی دیگر پاک هستند و هیچ باقیمانده‌ ای برجای نمی‌ گذارند اما هزینه و نیاز به فضای ذخیره‌ سازی دارند.

مدیریت دود و فناوری های نوین در مهندسی حریق

دود مهم‌ ترین عامل مرگ‌ و میر در آتش‌ سوزی‌ ها است. طراحی مسیر های دود گیری، فن‌ های فشار مثبت / منفی و محاسبات هود دوده بخشی حیاتی از پروژه‌ های مهندسی حریق است.

راهکارهای متداول

  • محفظه‌ بندی و ایزولاسیون دود ( Smoke Compartmentation )
  • سیستم‌ های فشار مثبت در راهرو ها برای جلو گیری از ورود دود
  • الگوریتم‌ های کنترل تهویه برای هدایت دود به مسیر های خروجی امن

فناوری‌ های نوین در مهندسی حریق

پیشرفت‌ های فناورانه ابزار های جدیدی در اختیار مهندسان حریق گذاشته‌ اند:

  • اینترنت اشیاء ( IoT ): دتکتور های هوشمند متصل به شبکه برای ارسال بی‌ درنگ اطلاعات.
  • تحلیل ویدئویی و دوربین‌ های حرارتی: شناسایی نقطه‌ ای آتش یا افزایش دما قبل از ایجاد شعله.
  • هوش مصنوعی: تحلیل الگو های دود و پیش‌ بینی مسیر گسترش آتش برای تصمیم‌ گیری سریع.
  • مدل‌ سازی دینامیک دود ( CFD ): شبیه‌ سازی حرکت دود و دما جهت بهینه‌ سازی مسیر های خروج و تهویه.
  • ربات‌ های اطفا: برای فضا های خطرناک که ورود انسان ریسک بالایی دارد.

ادغام این فناوری‌ ها می‌ تواند زمان پاسخ را کاهش داده و اثربخشی سیستم‌ ها را افزایش دهد، اما نیازمند زیر ساخت مناسب، امنیت سایبری و نگهداری مستمر است.

کاهش ریسک و نگهداری

در این بخش یک چک‌ لیست عملی برای مدیران ساختمان و مسئولان ایمنی آماده شده است:

موضوع اقدام پیشنهادی تناوب
بازرسی کپسول‌ ها بررسی فشار، تاریخ شارژ و سلامت بدنه ماهانه / سالانه
آزمون اسپرینکلر تست عملکرد ولو ها و نازل‌ ها سالانه
پنل اعلام حریق تست آلارم‌ ها و مدار های ارتباطی ماهانه
مسیر های خروج اطمینان از باز بودن و تابلو گذاری هفتگی
آموزش کارکنان مانور تخلیه و آموزش استفاده از کپسول هر شش ماه
مدیریت مواد اشتعال‌ پذیر ذخیره‌ سازی امن و برچسب‌ گذاری پی‌ در پی

 پرسش‌ های متداول درباره مهندسی حریق

  1. مهندسی حریق دقیقاً چیست و چه تفاوتی با آتش‌ نشانی دارد؟
    مهندسی حریق علمی است که روی پیشگیری، طراحی و مدیریت خطرات آتش‌ سوزی تمرکز دارد. مهندس حریق تلاش می‌ کند با طراحی سیستم‌ ها و راهکار های علمی، جلوی وقوع یا گسترش آتش گرفته شود.
    در حالی که آتش‌ نشانی بیشتر روی امداد، نجات و اطفا در زمان حادثه متمرکز است. به زبان ساده، مهندسی حریق یعنی "پیشگیری و کنترل" و آتش‌ نشانی یعنی "مقابله در لحظه بحران".
  2. چگونه انتخاب کنم که از اسپرینکلر یا گاز اطفا استفاده کنم؟
    انتخاب بستگی به حساسیت تجهیزات، نوع کاربری و ریسک‌ های محتمل دارد. اتاق سرور معمولاً از گاز پاک استفاده می‌ کند؛ فضا های عمومی پر جمعیت از اسپرینکلر بهره می‌ برند.
  3. هر چند وقت سیستم اعلام حریق را تست کنیم؟
    تست‌ های پایه ماهانه و تست جامع سالانه توصیه می‌ شود؛ اما مکان‌ هایی با حساسیت بالا ممکن است نیازمند تست‌ های هفتگی باشند.
  4. مهندسی حریق چه نقشی در تخلیه اضطراری دارد؟
    یکی از کار های اصلی مهندس حریق، طراحی مسیر های خروج، راه‌ پله‌ ها، تابلو های راهنما و سیستم‌ های تهویه دود است تا در زمان حادثه افراد به‌ سرعت و ایمن از ساختمان خارج شوند. روانشناسی رفتار جمعیت نیز در این طراحی‌ ها نقش مهمی دارد.
  5. هزینه پیاده‌ سازی مهندسی حریق چقدر است؟
    هزینه به عوامل متعددی بستگی دارد:
  • نوع و متراژ ساختمان
  • نوع سیستم انتخابی ( آب، گاز، فوم و ... )
  • سطح هوشمندی سیستم
  • استاندارد های مورد نظر کارفرما

اما باید توجه داشت که هزینه پیشگیری بسیار کمتر از خسارات یک آتش‌ سوزی است.

سخن پایانی سهند ارتباط در مورد مهندسی حریق

مهندسی حریق یک ضرورت چند وجهی است که به ترکیب صحیح طراحی فنی، انتخاب تجهیزات مناسب، آموزش نیروی انسانی و رعایت استاندارد ها نیاز دارد. برای شهر هایی مانند مشهد که ترافیک انسانی و مراکز تجمع بالا دارند، سرمایه‌ گذاری در مهندسی حریق برابر است با حفاظت از جان، اعتبار و اقتصاد شهری.

توصیه عملی: برای هر پروژه ساختمانی از ابتدا یک مهندس حریق در تیم طراحی داشته باشید، از استاندارد ها پیروی کنید، و برنامه نگهداری منظم اجرا کنید. این اقدامات هزینه را در بلند مدت کاهش و ایمنی را افزایش می‌ دهد.

اشتراک گذاری:
دیدگاه‌ها